Światowy Dzień Teatru jest ważnym wydarzeniem w ciągu roku dla ASSITEJ, który zachęca wszystkich aby “Zabrać dziś dziecko do teatru” – przypominając o odpowiedzialności dorosłych za umożliwienie dzieciom i młodzieży kontaktu ze sztuką w jak największym stopniu.
Zabranie dziecka do teatru oznacza ponowne nawiązanie kontaktu ze spektaklami na żywo, z ideami i emocjami, z relacjami międzyludzkimi, oznacza także przestrzeganie prawa dzieci i młodzieży do sztuki i kultury oraz ich prawa do wolności wyrażania siebie. Słuchanie dzieci i młodzieży jest niezmiernie ważne – a jeszcze ważniejsze jest wysłuchanie ich i zaakceptowanie potrzeby zmiany.
Cytując Manifest ASSITEJ, uważamy, że trzeba zrobić o wiele więcej, by wypełnić zobowiązania wszystkich krajów odnoszące się do artykułów 13 i 31 Konwencji ONZ o Prawach Dziecka.
Jest to szczególnie prawdziwe w świetle obecnej pandemii, kryzysu związanego z konfliktami, który rozgrywa się w wielu krajach na całym świecie, oraz pilnej potrzeby zapewnienia sprawiedliwości i równych szans każdemu dziecku, by mogło żyć w zrównoważonym, bezpiecznym i zdrowym świecie. Sztuka i kultura pozwalają nam wyobrazić sobie świat, który chcielibyśmy stworzyć dla i z naszymi dziećmi i młodzieżą, dlatego mają kluczowe znaczenie w podejmowaniu działań mających na celu zapewnienie lepszych warunków życia naszemu społeczeństwu.
To właśnie teraz teatr i spektakle na żywo są najbardziej potrzebne jako zapewnienie, że wyobraźnia może pokonać strach. To czas, w którym odwaga i przekonanie artystów, tworzących teatr i spektakle dla młodych widzów na całym świecie, mogą pomóc w stworzeniu przestrzeni dla wyzwolenia, katharsis i wyrażania radości przez dzieci i młodzież na całym świecie. Widzieliśmy tak pomysłowe, ambitne dzieła, takie zaangażowanie i wiemy na przykładzie działań wszystkich naszych członków, że poświęcenie się tworzeniu teatru i spektakli dla najmłodszych i młodych dorosłych nie słabnie. Jesteśmy wspólnotą, która stała się silniejsza.
Dzieci i młodzież odczuły skutki utraty socjalizacji, pewności siebie i nadziei, co głęboko wpłynęło na ich zdrowie psychiczne; zwracają na to uwagę decydenci z całego świata. Nasi młodzi widzowie i uczestnicy działań bardziej niż kiedykolwiek potrzebują sztuki, kultury, teatru i widowisk; tych niezbędnych doświadczeń, które otwierają oczy, pozwalają spojrzeć na świat z szerszej perspektywy, ukazują możliwość niemożliwości, zabawę i zachwyt, piękno i emocje; doświadczeń, które nadają sens chaotycznemu światu i przypominają nam o więzach człowieczeństwa.
Sue Giles
